Το Οζον (Ο3) είναι αλλοτροπική μορφή του Οξυγόνου (Ο2) και είναι κυρίως γνωστό για την προστασία που προσφέρει στην εκδήλωση του καρκίνου του δέρματος, από τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου ευρισκόμενο στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας .
Ωστόσο, το αέριο αυτό διαθέτει και άλλες ωφέλιμες ιδιότητες χρήσιμες στην ιατρική:
Σκοτώνει μικρόβια, μύκητες και ιούς, έχει αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες και βελτιώνει την μικροκυκλοφορία του αίματος και την οξυγόνωση των ιστών.
Οι ιδιότητες αυτές μας δίνουν και την δυνατότητα της ιατρικής χρήσης.
Στην ιατρική δεν χρησιμοποιείται αυτούσιο το όζον αλλά μίγμα Οζοντος και Οξυγόνου με διαφορετική αναλογία πάντα (υπάρχουν ειδικά ιατρικά πρωτόκολα ), ανάλογα με το είδος της κάθε θεραπείας , και αποτελεί μία νέα δυναμική θεραπεία για σημαντικά νοσήματα..
Η χρήση του Οζοντος για θεραπευτικούς σκοπούς ξεκίνησε το 1954 στην Γερμανία αρχικά από τους Wehrly , Steinbart και Wolff . Η θεραπευτική εφαρμογή επέτρεψε να επιτευχθούν ανέλπιστα αποτελέσματα όπως π.χ. στην αποφυγή κατά μεγάλο ποσοστό των ακρωτηριασμών μελών πού είχαν γάγραινα, λόγω της κακής αιμάτωσης, την θεραπεία ανθεκτικών ημικρανιών και ιογενών παθήσεων.
Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των γιατρών που χρησιμοποιούν την Οξυγόνο-Οζονοθεραπεία στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Η πρώτη επιστημονική εταιρία Οξυγονο-Οζονοθεραπείας δημιουργήθηκε στην Γερμανία το 1972, η δε αντίστοιχη Ελληνική δημιουργήθηκε το 1992. Η οζονοθεραπεία χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες μερικές από αυτές είναι , η Ιταλία, η Ρωσία, η Αυστρία, η Ελβετία, η Κίνα, η Κούβα, κ.ά.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του Οζοντος βασίζονται σε 3 βασικές αρχές.
1. Βελτίωση της κυκλοφορίας και οξυγόνωσης των ιστών.
Μέσω ενός αποδεδειγμένου, πολύπλοκου βιοχημικού μηχανισμού, επαναφέρει σε ισορροπία την διαταραχή της οξυγονώσης των ιστών, σε παθήσεις που συνδέονται με την μεταφορά ή την χρήση του οξυγόνου από τους ιστούς. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της γλοιότητος των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την ελάττωση της συγκολλήσεως των και την μεγαλύτερη αποδέσμευση του οξυγόνου στους περιφερικούς ιστούς.
2. Καταπολέμηση μικροργανισμών
Η μικροβιοκτόνος, μυκητοκτόνος και ιοστατική δράση του, επιτυγχάνεται μέσω της οξίδωσης της κυτταρικής μεμβράνης των μικροοργανισμών, και με την παραγωγή κυτταροκινών, ιντερφερόνης (INF-γ), ιντερλευκίνης (IL-1 και IL-2), του παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF-α) κλπ..
Μέσω των ουσιών αυτών, δραστηριοποιείται σειρά λευκών αιμοσφαιρίων όπως τα Τ-κυτταροτοξικά , τα Τ-βοηθητικά, τα κύτταρα φυσικοί φονείς, τα ουδετερόφιλα και τα μακροφάγα., δηλαδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό κυτταρικό σύστημα για την καταστροφή των μικροοργανισμών.
3. Ενεργοποίηση του Αντιοξιδωτικού συστήματος
Το Οζον επίσης ενεργοποιεί το αντιοξιδωτικό ενζυμικό σύστημα, διεγείροντας την υπερέκκριση αντιοξιδωτικών ενζύμων, όπως υπεροξιδικής δισμουτάσης, της καταλάσης κλπ., μέσω της δημιουργίας ενός σύντομου και υπολογισμένου οξιδωτικού στρες που προκαλεί.
Ετσι το όζον δρα σαν πολύμορφος βιολογικός ρυθμιστής ικανός να επαναρρυθμίσει ένα διαταραγμένο μεταβολισμό και την ανοσοποιητική κατάσταση του οργανισμού.
Απο τα ανωτέρω είναι εύκολο να κατανοήσουμε την αποτελεσματικότητά του, στην βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και της οξυγόνωσης των ιστών, σε ισχαιμικές χρόνιες αποφρακτικές αρτηριοπάθειες, με διαλείπουσα χωλότητα, άτονα έλκη, όπως σε διαβητικούς ή αρτηριοσκληρυντικούς ασθενείς, και σε έλκη απο κατακλίσεις.
Άλλες παθήσεις που χρησιμοποιείται.
– Σε παθήσεις εκφυλιστικές που χαρακτηρίζονται από πόνους , ειδικά με χαρακτήρες φλεγμονής, όπως, αρθρίτιδες – οστεοαρθρίτιδες π.χ. γόνατος, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνος,
οσφυαλγίες, ισχιαλγίες ( κήλες μεσοσπονδυλίων δίσκων) , αυχενικό σύνδρομο και κεφαλαλγίες τάσεως.
– Σε ημικρανίες και αγγειοκινητικές κεφαλαλγίες, κεφαλαλγίες εκ μυικής τάσεως, έχει καλά αποτελέσματα ακόμη και σε περιπτώσεις που ήταν ανθεκτικές σε άλλου είδους θεραπείες.
– Σε ιογενείς παθήσεις , οξεία και ιδίως χρόνια ιογενή ηπατίτιδα, έρπητα επιχείλιο, ζωστήρα και γεννητικών οργάνων.
– Σε κολίτιδες, ελκώδη κολίτιδα και νόσο του Crohn.
– Στην Αισθητική Ιατρική: για ρυτίδες, κυτταρίτιδα, “ψωμάκια» ,ευρυαγγείες και λεμφοΐδημα των κάτω άκρων.
Τρόποι εφαρμογής του όζοντος στην ιατρική
1. Μεγάλη και μικρή αυτομετάγγιση
2. Ενέσιμος εφαρμογή, ενδομυικώς, υποδορίως, ή ενδοαρθρικώς
3. Τοπική εφαρμογή στο δέρμα με ασκούς ή κώδωνες.
4. Σε Υποκλισμούς
Διαφορετικός είναι για κάθε πάθηση ο τρόπος εφαρμογής του.
Μέσα από την εμπειρία των δεκαετιών χρήσης του, η διεθνής εταιρία Οζοντος (International Ozon Association) με την οποία συνεργάζονται όλες οι εταιρίες των κρατών διαθέτει πρωτόκολα δοσολογίας και τρόπου θεραπείας για τις διάφορες παθήσεις που προσφέρουν άριστα αποτελέσματα χωρίς ανεπιθύμητα φαινόμενα.
Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες εργασίες των γιατρών που εφαρμόζουν διεθνώς την οζονοθεραπεία, η αποτελεσματικότητά της κυμαίνεται στο 68-86%.
Δεν έχει επιπλοκές και παρενέργειες.
Η εισπνποή του όζοντος πρέπει να αποφεύγεται
Λιάπης Ιωάννης
Νευρολόγος Ψυχίατρος