• Διατροφή
• ΜΕΘΟΔΟΙ
• Υδροθεραπεία

Ξεκινώντας να αναλύσουμε τι είναι η φυσική ιατρική πρέπει να διευκρινίσουμε ότι  πρόκειται για  ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιατρικών προσεγγίσεων που επικεντρώνεται στην πρόληψη των παθήσεων και στη χρήση μη τοξικών φυσικών θεραπειών που περιλαμβάνουν σύγχρονες διαγνωστικές και θεραπευτικές τεχνικές.

 

Οι βασικές αρχές που διέπουν την Φυσικοπαθητική Ιατρική είναι:

●1. Ο γιατρός της φυσικής ιατρικής καλείται να μη βλάψει, χρησιμοποιώντας φυσικές, ασφαλείς και αποτελεσματικές θεραπείες.

●2. Η φύση έχει μεγάλη θεραπευτική δύναμη.  Το σώμα έχει μια ιδιαιτέρα έντονη εσωτερική δυνατότητα αυτοθεραπείας.  Ο ρόλος του γιατρού είναι να διευκολύνει, να βοηθήσει και να  υποστηρίξει αυτή τη διαδικασία , αναγνωρίζοντας έγκαιρα και τροποποιώντας όλους εκείνους τους παράγοντες (εσωτερικούς και εξωτερικούς) που την εμποδίζουν.

● 3. Ο γιατρός της φυσικοπαθητικής είναι εκπαιδευμένος να αναζητά την αρχική αιτία μιας νόσου και όχι απλώς να καταστέλλει τα συμπτώματα.  Η υγεία και η νόσος είναι συνάρτηση πολλών παραμέτρων : σωματικών, πνευματικών, συναισθηματικών, γενετικών και περιβαλλοντικών. Έτσι η προσέγγιση του ασθενή πρέπει να είναι εξατομικευμένη και η θεραπεία να αποσκοπεί στην εναρμόνιση όλων αυτών των παραγόντων.

●4. Ο γιατρός προσπαθεί  να βοηθήσει τη θεραπευτική-πιο σωστά την ιαματική-δύναμη της φύσης (vis medicatrix naturae), προσαρμόζοντας τον τρόπο ζωής του ασθενούς και ειδικά της διατροφής του, στις ατομικές του ανάγκες σύμφωνα με την τρέχουσα νοσηρή κατάσταση.  Η προσαρμογή (εξατομίκευση) των υγιεινοδιαιτητικών μέσων επιτυγχάνεται με την ικανότητα και υπομονή του γιατρού, να ακούει τα προβλήματα του πάσχοντα και να του δίνει συγκεκριμένες οδηγίες, οι οποίες θα οδηγήσουν στη συνειδητή και ενεργή συμμετοχή του στην καταλληλότερη για την περίπτωση του θεραπευτική διαδικασία. Ο γιατρός πρέπει να επιλέγει τις διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους που θα εφαρμόσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην τον βλάψει. Η ίαση είναι ζήτημα εσωτερικής αποκλειστικά λειτουργίας του οργανισμού, υπό τον ορό ότι θα του δοθούν οι δυνατότητες να φέρει εις πέρας το ιαματικό του έργο.

●5.  Κάθε άτομο αντιμετωπίζεται σαν ένα σύνολο το οποίο αποτελείται από μια πολύπλοκη δομή φυσικών, ψυχοσυναισθηματικών, πνευματικών, κοινωνικών και άλλων παραγόντων.  Ο γιατρός θα πρέπει να προσεγγίζει, να αναλύει αυτά τα επίπεδα και να τα επαναφέρει στη φυσιολογική τους ισορροπία.

●6. Ο Γιατρός είναι εκπαιδευτής, η σημασία της λέξης «doctor» είναι διδάκτωρ (δάσκαλος), ο οποίος εκπαιδεύει, ενδυναμώνει και παρακινεί τον ασθενή να συμμετάσχει περισσότερο υπεύθυνα στη δική του υγεία, υιοθετώντας μια υγιεινή νοοτροπία, στον τρόπο ζωής και διατροφής.

●7. Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία.  Διδάσκει στους υγιείς τον ορθό τρόπο διαβίωσης, ώστε να μην αρρωστήσουν, διότι η πρόληψη είναι απείρως προτιμότερη και καλύτερη από τη θεραπεία. Επίσης η υγεία αποτελεί μια σφύζουσα δυναμική κατάσταση του οργανισμού, ασυγκρίτως ανώτερου επιπέδου από την φαινομενικά απλή απουσία νόσου και ότι η υγεία διατηρείται και προάγεται συνεχώς και αβίαστα, εφόσον η σχέση μας με τους φυσικούς παράγοντες της ζωής είναι ομαλή και σταθερή.

Τα θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιεί η φυσικοπαθητική ιατρική  είναι :

– Διατροφική Ιατρική, (Nutritional Medicine). Η κακή διατροφή είναι η σημαντικότερη απειλή της υγείας για τον σύγχρονο άνθρωπο.  Η κλινική διατροφολογία χρησιμοποιεί τη διατροφή ως θεραπευτικό μέσο και αποτελεί θεμέλιο της φυσικής ιατρικής.  Υπάρχει μια συνεχώς αυξανόμενη γνώση για τη διατροφική αξία και τις θεραπευτικές ιδιότητες των τροφών όπως και για την βλαπτική τους επίδραση στον άνθρωπο (επεξεργασμένα τρόφιμα).  Ταυτόχρονα η ‘διαταραχή’ της τροφικής αλυσίδας έχει ευαισθητοποιήσει και έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον για τη διατροφή.

– Ιατρική Βοτανολογία (Herbal Medicine). Τα φυτά χρησιμοποιούνται ως φάρμακα από την αρχαιότητα.  Οι φυσικοπαθητικοί γιατροί είναι επαγγελματικά εκπαιδευμένοι στην φαρμακογνωσία των φυτών, επίσης γνωρίζουν την ιστορική χρήση των φυτών αλλά και τους συγχρόνους φαρμακολογικούς μηχανισμούς τους.

– Η υδροθεραπεία, ορίζεται ως η χρήση του νερού σε οποιοδήποτε μορφή του, (ζεστό, κρύο νερό, ατμός, κτλ) με διαφόρους μεθόδους εφαρμογής για τη διατήρηση της υγείας ή θεραπείας  των παθήσεων, (υποκλυσμοί, ιαματικά λουτρά, υδρομασάζ, κομπρέσες, σάουνα, ατμόλουτρα κτλ).  Είναι μια από της αρχαιότερες μεθόδους θεραπείας.  Ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη ως θεραπευτικό μέσο στα αρχαία Ελληνικά Ασκληπιεία καθώς και στα Ελληνικά και Ρωμαϊκά λουτρά όπως και στα ανατολίτικα Χαμάμ.

– Οι Φυσικοπαθητικοί γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία θεραπευτικών μεθόδων για να προάγουν την υγεία. Κάποιοι δίνουν έμφαση σε μια συγκεκριμένη θεραπευτική μέθοδο, ενώ άλλοι χρησιμοποιούν σε συνδυασμό ποικίλες μεθόδους, όπως την ομοιοπαθητική ιατρική, την παραδοσιακή κινεζική ιατρική  (βελονισμό-φυτοθεραπεία), και την βιοσυντονιστική θεραπεία .

Μια τυπική πρώτη επίσκεψη σε φυσικοπαθητικό  γιατρό διαρκεί  τουλάχιστον μια  ώρα καθώς χρειάζεται ιδιαίτερος χρόνος για συζήτηση και εκπαίδευση του ασθενή σε θέματα φυσικής θεραπείας και αλλαγής κατεύθυνσης του τρόπου ζωής.

Ο Φυσικοπαθητικός επίσης κάνει φυσική εξέταση και βασίζεται σε διαγνωστικές εξετάσεις και στη συνέχεια μαζί με τον ασθενή θα δημιουργήσουν ένα πρόγραμμα θεραπείας που μπορεί να αποτελείται από ανάπαυση(επαρκή ύπνο), υγιεινή σωστή διατροφή, αποχή από τροφή και  αποτοξίνωση, ελάττωση του σωματικού βάρους,  μείωση του άγχους για ψυχική και διανοητική ισορροπία, αύξηση της σωματικής δραστηριότητας (άσκηση στον καθαρό αέρα και σωστή αναπνοή), επαρκή αλλά όχι υπερβολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία και την απαλλαγή από κάθε είδους βλαπτικές εξαρτήσεις όπως πχ. διακοπή του καπνίσματος. Η φυσικοπαθητική ιατρική είναι η σύγχρονη Ιπποκρατική Ιατρική .

Δρ. Ματίνα Χρονοπούλου ● Φυσικοπαθητικός ●  210 6400411