Πότε λέμε ότι ένα ζευγάρι είναι υπογόνιμο;

Ο χαρακτηρισμός αυτός ισχύει όταν παρατηρείται αδυναμία των δύο συντρόφων να επιτύχουν σύλληψη ή ολοκληρωμένη κύηση μετά από 1 έτος (ή 2 έτη για άτομα άνω των 35 ετών), με συστηματική σεξουαλική επαφή, χωρίς να λαμβάνονται μέτρα αντισύλληψης.

Πρωτογενής υπογονιμότητα ονομάζεται η αδυναμία ενός ζευγαριού να συλλάβει, όταν δεν έχει συλλάβει ποτέ (30% των ζευγαριών), ενώ η δευτερογενής υπογονιμότητα αναφέρεται στην αδυναμία σύλληψης από ένα ζευγάρι που έχει συλλάβει στο παρελθόν (70% των ζευγαριών).

Σε γενικές γραμμές, οι αιτίες του προβλήματος και η θεραπεία είναι οι ίδιες και στις δύο περιπτώσεις. Και τέλος, η «ιδιοπαθής υπογονιμότητα» στην οποία η Δυτική Ιατρική δεν έχει πολλά να προσφέρει.

Συνήθως, το 25% των ζευγαριών θα συλλάβει μέσα στον πρώτο μήνα της προσπάθειας, το 60% μέσα στους 6 μήνες και το 80% μέσα στους 12 μήνες σεξουαλικής επαφής.

Βασικές αιτίες υπογονιμότητας:

Στις βασικές αιτίες υπογονιμότητας για την γυναίκα συμπεριλαμβάνονται:

1. Αδυναμία ωορρηξίας

2. Παροχή ανεπαρκούς αριθμού υγιών σπερματοζωαρίων στις σάλπιγγες

3. Πλήρης απόφραξη των σαλπίγγων

4. Ενδομητρίωση ή συμφύσεις στην πύελο της γυναίκας, οι οποίες εμποδίζουν τη

σύλληψη των ωαρίων μέσω των σαλπίγγων

5. Ακατάλληλη χρονική περίοδος ή και λανθασμένος τρόπος σεξουαλικής επαφής

6. Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα: μολύνσεις από μικρόβια, ιούς κ.λπ. στα αναπαραγωγικά όργανα (σαλπιγγίτιδες, προστατίτιδες κ.λπ.) ή ανοσολογικά προβλήματα που εμποδίζουν τη γονιμοποίηση ή την εμφύτευση του γονιμοποιηθέντος ωαρίου

7. Συγγενείς διαμαρτίες π.χ. δυσπλασίες της μήτρας, ανωμαλίες στο ενδομήτριο, οι οποίες μπορεί να εμποδίζουν την εμφύτευση του εμβρύου.

Σε πολύ αδρές γραμμές, η υπογονιμότητα οφείλεται είτε σε φλεγμονές του γεννητικού συστήματος είτε σε ορμονικές διαταραχές. Στην Ελλάδα, μάλιστα, θεωρείται ότι ο μεγάλος αριθμός αμβλώσεων, καθώς και διάφορες λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος που δεν καταπολεμούνται εγκαίρως και επαρκώς, προκαλούν χρόνιες φλεγμονές και οδηγούν τελικά σε υπογονιμότητα.

Στις βασικές αιτίες υπογονιμότητας για τον άνδρα συμπεριλαμβάνονται:

1. Οι φλεγμονές (ορχίτις, επιδιδυμίτις κ.α.)

2. Τραυματικές κακώσεις

3. Νοσήματα κάποιου οργανικού συστήματος

4. Συστηματικές παθήσεις

5. Ύπαρξη σπερματικών αντισωμάτων

6. Διάφορα φάρμακα που επιδρούν αρνητικά στην σπερματογένεση

7. Κιρσοκήλη, ονομάζεται η ανεπάρκεια των φλεβών των όρχεων –κιρσοί- με αποτέλεσμα τη φλεβική στάση και την αύξηση της θερμοκρασίας τοπικά (επηρεάζει τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα του σπέρματος). Αύξηση θερμοκρασίας τοπικά προκαλούν και τα στενά εσώρουχα

8. Κρυψορχία ή διαταραχές της ουρήθρας –υποσπαδίας- μη σωστή τοποθέτηση του σπέρματος εντός του κόλπου κατά τη σεξουαλική πράξη

9. Λειτουργικές διαταραχές σπερματοζωαρίου – π.χ. μειωμένη κινητικότητα

Σημείωση – Παρατήρηση

Τα αναφερόμενα στο άρθρο στοιχεία αποορρέουν από τη σχετική βιβλιογραφία. Κατ’ ουδένα τρόπο δεν αποτελούν συμβουλές ή οδηγίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτική αντιμετώπιση προβλημάτων. Αν έχετε πρόβλημα υγείας, παρακαλούμε να συμβουλευθείτε κάποιον ειδικό που θα αναλάβει τη θεραπεία σας και θα έχει την ευθύνη της θεραπευτικής προσέγγισης.

Ματίνα Χρονοπούλου BSc., N.D., Ph.D.

Δρ. Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής

Ιωάννης Λιάπης, Ιατρός

Νευρολόγος ● Ψυχίατρος ● Βελονιστής